sumę zbiorów
Encyklopedia PWN
mat. abstrakcyjne pojęcie, pierwotnie służące do określania liczebności zbiorów przedmiotów (liczby naturalne), a następnie do wyrażania wielkości ciągłych, jak: długość, pole powierzchni, objętość, ciężar (liczby wymierne, po raz pierwszy używane w Egipcie w XVII w. p.n.e., oraz liczby niewymierne, wprowadzone w Grecji w VI w. p.n.e.).
Maharasztra, hindi Māhāraṣṭra, ang. Maharashtra 
,
stan w Indiach, na północnym zachodzie Płw. Indyjskiego, nad M. Arabskim;
,
mat. miara zbudowana na wzór geom., standardowych: długości, pola, objętości (miara);
mat. relacja określona w zbiorze liczb naturalnych: liczba a jest podzielna przez liczbę b (co zapisuje się b|a i czyta „b jest dzielnikiem a” lub „a dzieli b”), jeśli istnieje taka liczba całkowita c, że a = b · c (dzielenie).
mat. przestrzeń topologiczna X, będąca przestrzenią Hausdorffa (każde 2 punkty leżą odpowiednio w 2 rozłącznych podzbiorach otwartych) oraz taka, że z każdej rodziny zbiorów otwartych w X, dającej w sumie X, można wybrać skończoną podrodzinę, której elementy też sumują się do X.
